Interview door Roland Hazelhoff

Eerst wat algemene vraagjes, vertel eens Kees, wat is je favoriete plek?

Naast natuurlijk mijn eigen stekje bij de Dam in Amsterdam zou ik zeggen Brazilie voor de natuur, schitterend, en Moskou omdat ik het een enerverende stad vind, midden in een sprong naar de toekomst.

Wat is je favoriete drankje?
Verse sapjes, heerlijk. Als ik in Brazilie ben natuurlijk een Caparinha en in Moskou een vers sapje met Wodka.

Wat is je favoriete kleur?
Ik hou veel van kleuren, veel kleuren, allerlei tinten blauw, het groen van koper en kardinaalsrood.

Wat zijn je hobbies?
Ik ben dol op watersport; zwemmen, zeilen en windsurfen. Ik zou het leuk vinden om ook kite-surfen te leren. En fotograferen, ik heb een unieke kans om heel bijzondere foto's te maken.

En zingen?
Ik ben in de gelukkige omstandigheid dat ik van die hobbie mijn beroep heb kunnen maken.

Hoe oud was je toen je met zingen begon?
Mijn school was 100 meter naast het Concertgebouw. Ze zochten jongens voor het knapenkoor van het Mattheus Passion van Bach. Ik mocht samen met 2 andere jongens van mijn klas meedoen. We oefenden iedere zaterdag.

Een paar weken voor de generale repetitie kwam de dirigent en controleerde of iedereen wel zijn partij goed kende en zuiver zong. Als dat niet het geval was mochten de arme jongens die de toets der kritiek niet konden doorstaan weer rechtstreeks naar huis. Met het Concertgebouworkest samen zongen we in het Concertgebouw in Amsterdam, in de grote kerk van Naarden en van Aardenburg in Zeeland. Het waren de meest gerenommeerde uitvoeringen van Nederland. Ik had dat toen niet door, voor mij was het gewoon naast de deur. Ook een van mijn klasgenoten is de muziek ingegaan. Hij speelt fagot in het Concertgebouw-Orkest. Ik denk dat we destijds de smaak te pakken hebben gekregen.

Ben je na school gelijk naar het Conservatorium gegaan?
Nee, Ik heb na het behalen van mijn examen V.W.O. eerst Rechten gestudeerd aan de Universiteit van Amsterdam. Ik vond het een hele leuke en interessante studie. Ik zat op allerlei koortjes want ik was dol op zingen, en deed mee aan allerlei studentenmusicals, de tenorrollen. Daar werd mij toch door een aantal mensen duidelijk gemaakt dat ik iets met mijn stem moest doen. Ik had geen idee dat niet iedereen met Pavarotti mee kon zingen. Voor de beruchte hoge C heb ik nooit iets speciaal hoeven leren, behalve wellicht meer controle.

Hoe kwam je toen op het Conservatorium terecht?
Ik stond een keer 's zomers op straat toen een conservatoriumstudent zingend voorbij fietste. Hij maakte zijn aria niet af, toen heb ik maar de hoge noot voor hem gezongen. Hij stapte af, en vroeg mij hoe ik aan die stem kwam. Hij stelde voor mij les te geven en vond dat ik auditie voor het conservatorium moest doen. Dat heb ik toen gedaan. Toen ik eenmaal les kreeg op het conservatorium werd duidelijk dat zingen mijn roeping was.

Nu reis je de halve wereld af, vind je zingen nog steeds leuk?
Ik vind zingen fantastisch, het is voor mij iedere keer weer een uitdaging om het publiek enthousiast te maken. Het is geweldig als de mensen reageren en hun enthousiasme met je delen.